Gittiğinde zifiri oldum tüm ışıklarım söndü.Deniz oldum dalgasız, balık oldum susuz, sahile vuran deniz kabuğu oldum kimsenin kulağına yaklaştırıp dinlemeyeceği.

Gittiğinde yağmur oldum, dolu oldum kar oldum… Sis oldum bulanık…

Gittiğinde saklambaç oldum, yakar top oldum, hep yek zar oldum, körebe oldum körü ben…

Gittiğinde yangın oldum, köz oldum duman oldum aroması gitmiş tütün…

Gittiğinde yol oldum, dağ oldum taş oldum, uçurum oldum uzaktan görkemli üstünde aşağı bakmaya korkulan…

Gittiğinde bira oldum, şarap oldum, rakı oldum içildiğinde efkarlanan…

Gittiğinde tuz oldum, biber oldum, köri oldum kekremsi…

Gittiğinde uyumsuz oldum, zıt oldum, beyazın yanına siyahı, balın yanına acıyı yakıştıran…

Gittiğinde uykusuz oldum, düş oldum, hayal oldum gerçeğin yanından geçmeyen…

Gittiğinde dalga oldum, kum oldum, nehir oldum sonunun deniz olacağını bilmeden akarak…

Gittiğinde boncuk oldum, tesbih oldum sabır oldum, çekerek bitmeyeceğini bilerek…

Gittiğinde savaş oldum, tutsak oldum yasak oldum çiğnenmeye cesareti olmayan…

Gittiğinde Antalya oldum deniz kenarında uzanan, İzmir oldum geceleri de yaşayan, Ankara oldum tatsız tuzsuz gri…

Gittiğinde çam oldum yanında ot yaşatmayan, kurumuş söğüt oldum ynnında nehir akmayan ve sedir oldum hep yükseklerde yalnız…

Gittiğinde kabir oldum, cemaat oldum dua okuyan ve tabut oldum 2 metre kareye aşkını sığdıran…

Gittiğinde sen oldum sen…Aşkından ölse de geri dönmeyecek olan…